Klimaat :
De Atlantische Oceaan, heeft een sterke invloed op het klimaat, Galicia is veel groener en regenachtiger dan de rest van Spanje. Hier heerst een maritiem klimaat, die wordt gekenmerkt door relatief milde winters, warme, maar niet hete zomers en overvloedige regenval algemeen verspreid over het jaar. In Galicia varieert de gemiddelde maximumtemperatuur in de zomer tussen de 20 en 25˚C en de gemiddelde minimumtemperatuur tussen de 10-13˚C.
In de winter varieert de maximumtemperatuur tussen de 10 en 12˚C en de minimumtemperatuur tussen de 3-6˚C. De hoge luchtvochtigheid en de heersende wind van de kust zorgen ervoor dat mist en nevel veel voorkomt langs de noordwest kust.
Gastronomie :
Omdat Galicia aan twee kanten aan de Atlantische Oceaan grenst, is de gastronomie erg op vis, schaal- en schelpdieren gericht, en is de vissector de grootste van Spanje. De steile noordwestkust verbergt naast de grotere havens een aantal kleine vissersdorpjes. De plaatselijke specialiteiten zijn percebes (eendemosselen) en de meer gangbare oester, mossel, krab, kreeft, schelpjes en garnalen. De Albariño wijn heeft zich op een natuurlijke wijze ontwikkeld tot de perfecte partner van schelp- en schaaldieren.
De regionale gastronomie geniet een uitstekende reputatie in Spanje en zelfs ver daarbuiten. Menig Madrileen rijdt in een weekeinde op en neer naar Galicië om eens goed te gaan eten. De meest in het oogspringende kwaliteit van de Galicische keuken is de grote variëteit.
Typisch voor ieder Gallische gerecht is de manier waarop ze bereid zijn: informeel, traditioneel, met veel zorg en in grote hoeveelheden en variëteit. Gerechten worden op eindeloos veel manieren bereid. De Galicische keuken is klassiek te noemen, omdat het de perfectie bereikt door simpele en natuurlijke ingrediënten geraffineerd te combineren, zoals dat bij iedere kunstvorm wordt nagestreefd.
Andere beroemde lekkernijen zijn de Empanada Gallega (deeg gevuld met vis of vlees),
pulpo a la Gallega ( inktvis), de traditionele zoetigheden die in de kloosters uit goed bewaarde geheime recepten worden bereid en de fantastische Albariño wijnen!
Geschiedenis :
De naam Galicia, die lijkt op Gallia of Wales, doet al vermoeden dat hier lange tijd Kelten hebben vertoefd. Historici wijzen erop dat de Kelten hier weliswaar vele eeuwen lang de hoofdmoot van de bevolking hebben gevormd en dat er waarschijnlijk geen sprake is geweest van een duidelijke romanisering zoals in de meeste Keltische gebieden ten tijde van het Imperium Romanurn, maar dat de invloed van Germaanse stammen als de Sueven en hun overheersers de Visigoten niet mag worden onderschat.
Toch zijn de folklore en de karaktertrekken die men aan de 'galegos' toeschrijft overduidelijk Keltisch. De Galiciër staat bekend als iemand met gevoel voor realiteit, moed, doorzettingsvermogen en reislust. Uit dat laatste komt weer een onblusbaar, melancholiek heimwee (morriña) voort; net als bijvoorbeeld de leren beleven Galicische emigranten overal ter wereld, of zij nu elders in Spanje, in de Verenigde Staten of in Latijns Amerika wonen, dat heimwee collectief in hun emigrantenverenigingen (centros galegos). De Galicische folklore kent de doedelzak en levert ons legenden over verzonken steden, dezelfde verhalen die u in Ierland en Bretagne te horen krijgt. Opvallende voortbrengselen van de volkskunst zijn de calvaries, de kruisbeelden langs wegen en op pleinen, die we ook in Bretagne vinden. Zelfs het landschap komt de reiziger die Wales en Bretagne al eens heeft bezocht, bekend voor: een golvend, bosrijk binnenland en een sterk gelede kust van 'rias', ondergelopen rivierdalen die lijken op de 'abers' in genoemde landen.
Wie Galicië binnenkomt vanuit Portugal, ontdekt andere overeenkomsten. Naast Keltisch is Galicia ook duidelijk Portugees van karakter. De taal is een soort vercastiliaanst Portugees; het idioom en de spelling wijken duidelijk af, grammatica en uitspraak wat minder. En boven alle Keltische karaktertrekken uit steekt de 'saudade', dat niet in één Nederlands woord samen te vatten gevoel van melancholie, fatalisme en nostalgie (dat dus duidelijk aansluit op het morrina dat we bij de Keltische trekjes noemden). Het dagelijks leven van de conservatieve, als achterdochtig en sluw afgeschilderde plattelandsbevolking van het over kleine, nauwelijks rendabele boerenerven verdeelde binnenland verschilt weinig van dat van de Portugezen in Tras-osMontes en het 'vinho verde' -gebied. Spaans is alleen de krachtige aanpak van handel, industrie en scheepvaart in de grote steden langs de veel dichter bevolkte kust, waarin Leonezen en Catalanen een groot aandeel hebben gehad.
Voor de liefhebber van bouwkunst en stedenschoon is er de Romaanse kathedraal van Santiago de Compostela aan het eind van de pelgrimsroute, die op schitterende wijze is verfraaid met beeldhouwwerk. De invloed van de bouwmeesters op de architectuur van heel Galicia is groot geweest. Maar wie interesse heeft in volksbouwkunst, zal hier meer dan elders in Spanje op aardige voorbeelden stuiten. Het meest in het oog lopend zijn uiteraard de 'horreos', de merkwaardige graanschuurtjes die u overal tegenkomt, en de in frisse kleuren geschilderde huizen van de vissersdorpen (de visserij, onder de kust op schaaldieren, op verre gronden op allerlei soorten, is voor Galicia nog steeds van vitaal belang) aan de Rias Baixas. Verder wordt u vooral veel natuurschoon geboden, zowel aan de kust als in het groene, stille binnenland met de kleine, afgelegen dorpen in het Macizo Galaico.
De hoofdstad van Galicia is Santiago de Compostela, welbekend door pelgrims van over heel de wereld als bedevaartsoord. Over het ontstaan hiervan doen vele verhalen de ronde, maar feit is dat Jacobus in Spanje het christendom verspreid heeft. In 44 na C. keerde hij naar Jeruzalem terug en stierf daar de marteldood. Zijn leerlingen brachten het gebeente terug naar Spanje en wel naar Compostela. Daar werd een grafmonument voor de Heilige opgericht. In de daar op volgende eeuwen raakte het grafmonument in de vergetelheid. In 813 werd de kluizenaar Pelayo door een ster naar de plaats geleid waar nu de kathedraal staat. Het nieuws van de ontdekking van de relikwieën en het grafmonument ging als een lopend vuur door Europa en weldra stroomden de pelgrims toe.
In de 9e eeuw is rond het grafmonument al een Karolingische kerk gebouwd. In 997 werd de stad en de kerk verwoest. Klokken en deuren werden naar Córdoba gesleept. Een eeuw later werd met de nieuwe bouw begonnen. De voltooiing vond plaats in 1128.
Naast het middendeel van de façade staan de klokkentoren, Torre de las Campanas en de rateltoren, Torre de la Carraca.
Achter de barokfaçade uit de 18e eeuw staat een volmaakte schepping van Romaanse bouwkunst. De beelden die u ziet schijnen te leven zo beweeglijk zijn ze uitgebeeld. Is men door de deur van het barokportaal gekomen dan wordt men overweldigd door de pracht van de “Portico de la Gloria”. Op de middenpijler begroet Santiago, patroon van de kerk, de pelgrims. In de timpaan, driehoekig bovenstuk van voor- en achtergevel, de tronende Christus omringd door de vier evangelisten en engelen. Op de pijlers de Groten van Oude en Nieuwe testament.
De plattegrond van de kathedraal is een Latijns kruis. Romaanse architectuur overheerst er duidelijk. De Romaanse bogen, transept en galerij zijn indrukwekkend. Om de schepen ligt een krans van kapellen met prachtige altaren. Een sculptuur van de Heilige Jacobus bevindt zich boven het hoofdaltaar. Hij is gehuld in zilver en edelstenen. In de crypte bevinden zich de relikwieën van de Heilige. Al duizend jaar vereren gelovigen uit de hele wereld deze.
Loopt men om de kathedraal heen dan ziet u de overige belangrijke monumenten van Santiago.
Onze wijnen komen uit de topstreek Val do Salnés gelegen rond Cambados aan de westkust, ongeveer halverwege Santiago de Compostela en de Portugese grens.
Ligging :
Galicia, is één van de mooiste gebieden van het “Groene Spanje” en grenst in het zuiden aan Portugal, in het westen aan de Atlantische Oceaan, in het noorden aan de Golf van Biskaje en in het oosten aan de andere Spaanse regio's Asturias en Castilla-León.
De kust van Galicia, met haar vele inhammen( de Rias) en stranden is 1200 kilometer lang en vormt daarmee 30 % van de totale Spaanse kustlengte. Landinwaarts bieden de bergwegen en steile valleien een adembenemende reis naar de binnenlanden van Spanje.
Galicia heeft 4 provincies: A Coruña, Pontevedra, Ourense en Lugo.
De Rias Baixas zijn gelegen in het zuiden van Galicia, meerbepaald het zuidelijke deel van de provincie A Coruña en de hele provincie Pontevedra.